Project HUISJE MOSTINCKX

Huisje Mostinckx is na lange lijdensweg opnieuw open voor publiek. Sinds de bescherming in 1981 werd de toekomst van het gebouw in vraag gesteld. De woning werd steeds minder geschikt om in te wonen en kwam leeg te staan. Uiteindelijk kocht de gemeente Dilbeek in 2000 het huisje omwille van zijn onmiskenbare historisch-educatieve waarde.

Er waren verslagen van de Monumentenwacht en een bouwhistorische studie door Annelies Wouters begin 2004, maar het huisje verkommerde, tot op een bepaald moment zelfs het dak instortte. In 2008 kwam de toekenning van de subsidies door gewestelijke en provinciale overheden, zodat eind 2009 de werken konden starten.

Zoals het past bij een controversieel dossier verliep ook de restauratie niet zonder slag of stoot . Zo verplichtte een gewijzigde grondwaterstand om het huisje een halve meter hoger te plaatsen om continue overstroming te voorkomen.

De witte muren van huisje Mostinckx zijn opgebouwd uit een houten structuur waartussen klei gemengd met stro werd gedroogd. Het dak is opgebouwd met traditionele stropoppen. De aanpalende schuur werd opgetrokken in baksteen. Het lemen huisje zal mogelijk gebruikt worden voor tijdelijke of permanente tentoonstellingen over bv. de hopteelt. Deze 'kijkwoning' zal kunnen bezocht in zeer kleine groepen en kan onderdeel worden van toeristische activiteiten in de gemeente.

De schuur krijgt een andere bestemming. Bij de schuur werd gekozen voor een functionelere inrichting. Er is een keukentje in geïnstalleerd en aangepast sanitair onder de bakstenen gewelfde zolder.

Het gebouwtje kreeg een volledige funderingsversterking op maat. Net voor het bijhuisje, met zijn gevel vlak op de oever van de beek, werd een nieuwe beschoeiing geplaatst. Deze beschoeiing maakt tevens deel uit van de fundering van het gebouw. Uitspoeling van de bedding van de beek zal op deze manier geen gevaar meer vormen voor de stabiliteit van het huisje.
Inwendig werd een nieuwe algemene funderingsplaat voorzien die verankerd is in het bestaande funderingsmetselwerk.
Plaatselijk werden barsten in de metselwerkwanden hersteld en waar nodig vernaaid om een goede inbinding van het oude metselwerk te verkrijgen.